Laatst las ik een ervaringsverhaal van een jonge meid. Op school werd zij gepest. Zij werd bang voor alles. Als er een groepje mensen op straat stond, liep ze een blokje om. Ze was bang dat ze naar haar zouden kijken, haar zouden uitlachen. Ze zag er niet raar uit of zo, maar het zat in haar hoofd. Ze was bang om mensen te verliezen. En juist daardoor verloor ze ze.
Ze is nu ouder. Ze heeft haar angsten nu beter onder controle en loopt nu ook gewoon langs zo’n groepje op straat. Desondanks komen bij vlagen de negatieve gevoelens nog bij haar omhoog. Bijvoorbeeld als een vriendin een afspraak afzegt of zo, maar zij voelt zich minder eenzaam dan vroeger.
Waarom dit verhaal me herinnerde aan mijn eigen eenzaamheid als kind
Ikzelf was als kind stil, onzeker en leergierig. Ik was erg rustig en las veel. Ik vond het wel leuk om buiten te spelen (in onze straat reden toen nog nauwelijks auto’s) met wat buurmeisjes. Soms voetballen met buurjongetjes.
Ik vond de basisschool niet echt leuk. Ik had vanaf mijn vijfde jaar een bril en werd nooit gevraagd om mee te doen. Dat maakte me verdrietig. Ik voelde me achteraf gezien, met de kennis van nu, dus buitengesloten, eenzaam.
Mijn vader was thuis de baas, zijn wil was wet. Mijn moeder was ouderwets volgzaam en als grote mensen praatten, moesten kinderen hun mond houden. Verder moest ik naar een school die ik helemaal niet leuk vond. Er viel toen nog weinig te kiezen, je moest gewoon doen wat je vader wilde. Dat maakte me vaak boos en dat ik me niet gezien/gehoord voelde. Op die middelbare school hoorde ik er namelijk ook niet bij. Ik voelde me als puber nog steeds buitengesloten en onzeker door mijn bril en dat straalde ik ook uit.
Wat vroeger een probleem was en nu niet meer
Op een dag besefte ik dat alle mensen die ik tegenkwam een positieve of negatieve invloed op me hadden. De invloed van anderen op mijn leven was enorm. Later besefte ik ook dat je vaak alleen de vervelende dingen onthoudt die je overkomen. Een ander kind dat ‘schele’ tegen je roept als je als vijfjarige voor het eerst met je nieuwe bril de winkel uit loopt. Klasgenootjes die je niet laten meespelen. Kortom, het kan niet alleen je hele dag maar je hele leven verpesten als je niet oppast.
Toen ik zestien werd en zelf wat geld ging verdienen, heb als eerste mijn salaris uitgegeven aan contactlenzen. Die kwamen net op ‘de markt’. Nog niet de beste kwaliteit en het kostte me heel wat doorzettingsvermogen. Maar wat was ik blij en trots! Wat gaf dat me een goed gevoel! Heel langzaam kreeg ik meer zelfvertrouwen en heb ik vervolgens op deze manier mijn tegenslagen in en uit het verleden overwonnen.
Wat de invloed van anderen op jouw leven is
Soms gebeuren er dingen in je leven waar je zelf nauwelijks of geen invloed op hebt. Iets dat heel veel impact heeft. Dat kan van alles zijn, zoals een ongeluk, een ziekte, scheiding, een verhuizing, een nieuwe leidinggevende, de geboorte van een gehandicapt kind, ongewenst kinderloos blijven of juist (ongewenst) zwanger worden, gepest worden, verzin het maar…… Of iets wat er gezegd of gedaan wordt door een ander, wat heel veel impact heeft op je leven.
Uitsluiting om wat of wie je bent, hoe je er uit ziet of wat voor andere reden dan ook, is altijd funest voor ieder mens. Iedereen heeft aandacht, acceptatie en aanraking nodig. Doordat je je buitengesloten voelt, ga je veel dingen om je heen negatiever beoordelen. Je gaat je eenzaam voelen en bent vaak meer geneigd om onverstandige en riskante keuzes te maken en dingen uit te stellen.
Niet de gebeurtenissen in je leven, maar de manier waarop je er zelf mee omgaat, bepalen hoe je je er onder voelt.
Je kunt niet met de hele wereld bevriend zijn!
Als je instemt met iets dat je diep van binnen liever anders ziet, kies je niet voor je eigen geluk. Sterk en onafhankelijk zijn, betekent dat je je eigen geluk kunt vinden en in staat bent gezonde relaties aan te gaan. Je eigen weg volgen, uitgaan van je eigen kracht. Kiezen voor je eigen geluk. Kijken waar je meer van wilt in het leven. Neem bijvoorbeeld afscheid van de mensen die je alleen maar energie kosten, je negatief beïnvloeden. Je kunt niet met de hele wereld bevriend zijn, dus neem daarom afscheid van ze, voorgoed.
Mensen die zich afgewezen, eenzaam of buitengesloten voelen, zijn over het algemeen een minder aardige versie van zichzelf. Langdurige eenzaamheid doet heel wat met een mens. Gelukkig is er steeds meer aandacht voor de aanpak van eenzaamheid. Wel is het belangrijk dat de juiste interventies worden toegepast en dat de aandacht zich niet alleen op ouderen richt. Want zoals uit het bovenstaande blijkt, kunnen ook hele jonge mensen zich al eenzaam voelen. Dat heeft heel veel invloed op de rest van je leven en kan ook later nog veel problemen geven als je er niets mee doet.
Vooral kinderen en jongeren die herhaaldelijk en op verschillende manieren zijn gepest, hebben last van sociale en emotionele problemen, ook op de langere termijn.
Dus denk twee keer na voor je iets negatiefs over of tegen iemand zegt. En andersom, denk ook twee keer na voordat je iemand anders gelooft die iets negatiefs over jou zegt. Je bent goed zoals je bent.