Je bekijkt nu Ik draag mijn lot, maar het eenzaam zijn, is zwaar

Ik draag mijn lot, maar het eenzaam zijn, is zwaar

Als eenzaamheid chronisch wordt, kan het een vast patroon zijn geworden. Je kunt je niet meer losmaken van het gevoel, je draagt je lot, je vraagt je af hoe lang je de film van je leven, van dit eenzame, zinloze bestaan en het alleen zijn nog moet bekijken. Het beïnvloedt je hele leven, het maakt je verdrietig en boos. Je voelt je gekwetst. Anderen begrijpen je niet en je trekt je daardoor steeds verder terug. Je leeft dan uiteindelijk vaak (bijna) afgezonderd van andere mensen.

Sociaal Isolement

Wanneer je nauwelijks of geen contacten hebt, hebben we het over een sociaal isolement. Een sociaal isolement is vaak zeer lastig te doorbreken. Want vaak sluit je je dan liever af voor de buitenwereld en leef je je eigen leven, draag je je ‘lot’. Je hebt als het ware een muur om je heen opgebouwd. Die muur geeft je dan misschien veiligheid naar jou idee, maar het betekent ook dat niemand je meer kan bereiken. Jij komt er niet meer uit en een ander komt er niet meer in. Je hebt zelf de muur gebouwd tussen jou en andere mensen. Je zit gevangen in je eigen wereld. Een wereld vol verwachtingen, overtuigingen en patronen. Afgesloten van alles en iedereen. Daar kun je behoorlijk verstrikt in raken.

Hoe raak je in een sociaal isolement?

  • Bijvoorbeeld door een ernstige ziekte die steeds meer verergert. Dat kan tot gevolg hebben dat je niet meer in staat bent om zelfstandig of zelfs met behulp van zorg sociale contacten te onderhouden.
  • Of iemand die lijdt aan een ernstig gezichtsverlies, blind wordt.
  • Als je geen auto meer kunt of mag rijden terwijl je daar wel van afhankelijk bent als je nog ergens naar toe wilt.
  • Je mantelzorger bent van je partner of kind en niet tot nauwelijks nog tijd voor jezelf hebt.
  • Ook iemand die veroordeeld is voor een strafrechtelijk delict wordt vaak met de nek aangekeken en door (bijna) iedereen buitengesloten.
  • Door een verbroken contact met je volwassen kinderen en kleinkinderen en het maar niet lukt het contact te herstellen.
  • Etc.

Het zijn allemaal gebeurtenissen die je ‘overkomen’. Het lot heeft beslist…………

Eenzaamheid is een individueel en ingewikkeld probleem

Eenzaamheid is een gevoel dat we allemaal wel kennen. ‘Wel eens eenzaam zijn’, is echter heel wat anders dan (zeer) ernstig eenzaam zijn of je je hele leven lang al eenzaam voelen. Het geeft je een machteloos gevoel. Simpele oplossingen en interventies werken dan niet. Als eenzaamheid lang duurt, kan het de werking van de hersenen beïnvloeden. Je wordt achterdochtig, ziet in de blik van anderen een bedreiging, je trekt je steeds verder terug. Ook je gezondheid gaat achteruit. Je hormoonhuishouding raakt in de war en je hebt permanente stress. Eenzaamheid is schadelijker voor een mens dan roken en drinken tegelijk. Het is een vicieuze cirkel naar beneden. Het omgaan met eenzaamheid en de aanpak ervan vraagt dan ook om maatwerk.

Niemand helpt me, ik voel me in de steek gelaten

Als je eenzaam voelt, is dat een (alarm) signaal van je lichaam dat je zelf in actie moet komen, net als bij honger en dorst. Als je wacht tot er eindelijk iemand komt om je te eten of drinken te brengen, kan het te laat zijn, je moet er zelf voor zorgen, anders kom je om. Ook als je je eenzaam voelt, is goed voor je zelf zorgen de enige effectieve oplossing. Als je dat niet doet, kies je er zelf voor om je eenzaamheid als lot te (blijven) dragen. Dat klinkt hard, maar als je zelf geen actie onderneemt, kan het mis gaan……….Je moet bereid zijn je gehechtheid aan pijn op te geven. Stap uit je slachtofferrol!

Ons lot……………..

We geven vaak ‘het lot’ de schuld. Het leven dat je leeft is echter jouw leven. Jij kiest ervoor. Het lot bepaalt jouw leven niet, jij hebt het laatste woord! Je hebt in alle omstandigheden keuzes. Niet altijd even makkelijk, maar jij bent uiteindelijk degene die de richting van je leven bepaalt. Blijf je mokken over wat je allemaal overkomt of zie je ook nieuwe kansen? Met elke keuze sla je een nieuwe weg in.

Heb je het niet naar je zin? Jij bent de enige die dat weet, voelt. De enige die weet wat je mist en waar je behoefte aan hebt. Jij bent de enige die de beslissing kan nemen daar zelf iets aan te doen. Je kunt anderen en de situatie nu eenmaal niet veranderen. Je kunt wel zelf keuzes maken en ergens anders mee (leren) omgaan. Kijk waar je wel en geen invloed op hebt. Heb je er geen invloed op? Stop er dan geen energie meer in. Heb je er mogelijk wel invloed op, doe het dan!

Wat is eenzaamheid dan precies?

Eenzaamheid is het fysiek ervaren tekort (in patronen) aan verbinding met andere mensen (definitie van Jeannette Rijks). Bij eenzaamheid en pijn is bij wetenschappelijk onderzoek dezelfde hersenactiviteit gemeten. Eenzaamheid wordt vaak ervaren als burn-out en depressie. Vaak gaat eenzaamheid aan een depressie of burn-out vooraf en wordt niet als zodanig herkent of zelfs liever ontkent. We hebben het leven met anderen nodig, we willen er zijn voor iemand en we willen dat iemand er voor ons is. Iedereen wil erbij horen toch?! Wacht dus niet tot je gevoel van eenzaamheid vanzelf overgaat of iemand anders je komt helpen. Kom zèlf in actie! Doorbreek die muur!

Is eenzaamheid te voorkomen?

Je bent of voelt je eenzaam als dat voor jou zo is, je dat zelf vindt, beleeft en zegt. Je kunt je eenzaam voelen in heel veel verschillende situaties. Het leven is onzeker en onvoorspelbaar, voor iedereen. Gevoelens van eenzaamheid doen heel wat met een mens. Als je leven op z’n kop staat omdat er opeens iets gebeurt, er iets verandert, kun je je even heel eenzaam voelen. Dat is normaal, dat komt voor bij zowel grote, kleine, leuke en minder leuke veranderingen.

Eenzaamheid is dus echt niet iets raars of iets dat alleen bij oude mensen voorkomt. En je bent ook geen ‘loser’ als je je eenzaam voelt. En nee, het is niet te voorkomen. Sterker nog, het hoort bij het leven. Misschien wil je het liever niet weten, maar het is normaal, het hoort bij het leven. Iedere verandering in je leven zorgt namelijk voor een stukje spanning. Meestal wel goed te ‘händelen’ en mee te kunnen omgaan. Soms geeft het je echter ook onzekerheid, duurt het (te) lang voor je om aan de nieuwe situatie te wennen en voel je je mogelijk een beetje verloren, alleen staan. Logisch toch?!

Je wereld op z’n kop

Je leven ziet er na een onverwachte gebeurtenis meestal opeens compleet anders uit. Meestal (h)erkennen mensen hun gevoelens niet echt als eenzaamheid, ze voelen zich gewoon even van slag, rot, leeg, verloren of hoe je het dan ook wil omschrijven. Meestal gaat dat gevoel wel weer over als je je draai weer vindt, als je zelf je nieuwe situatie hebt geaccepteerd, een nieuwe start maakt. Er is geen nieuw begin zonder een eind aan een oude situatie. Als het je door wat voor omstandigheden dan ook niet lukt die nieuwe start te maken, ga je je zelf vaak steeds meer in de weg zitten. Dan ligt langdurige eenzaamheid op de loer. Dus kom op tijd in actie, maak keuzes! Lukt het je niet alleen? Laat me dan weten hoe ik je kan helpen. Hulp vragen is namelijk ook actie!

Niet de enige…………

Is mijn gevoel wel eenzaamheid? Of ben ik burn-out? Of stel ik me aan? Of is het mijn lot? Wat is dat eigenlijk, je eenzaam voelen? 

Je bent ècht niet de enige die last heeft van gevoelens van eenzaamheid nadat je leven op z’n kop is gezet door een verandering in je leven. Ruim 40% van de bevolking heeft er dagelijks mee te maken. Ruim 10% daarvan heeft zelfs te maken met langdurige/chronische eenzaamheid. Sommige mensen voelen zich hun hele leven al eenzaam. Als je langer dan ongeveer een jaar last hebt van deze gevoelens, kom je er vaak zonder deskundige hulp niet meer vanaf. Eenzaamheid overkomst je, het is echter nooit ‘je lot’. Je hebt altijd keuzes.

Als je wilt kun je ook mijn facebookpagina volgen. Daarop plaats ik dagelijks nieuwe informatie, wetenswaardigheden en/of gewoon een leuke quote. Ook heb ik een besloten facebookgroep: ‘Vraagbaak voor verlangen naar verbinding’.

Deze groep is bedoeld om elkaar op een positieve manier hoop te bieden, een veilige omgeving om vragen te stellen, in een stimulerende sfeer. In deze groep kun je iets schrijven waarop je graag een reactie wilt, bijvoorbeeld als je wilt weten hoe anderen iets doen of benieuwd bent of ze het herkennen, vraag er dan specifiek om. Ook kun je hier delen hoe jij zelf leerde je eenzaamheid en verlorenheid te verlichten. Liefdevolle uitingen van begrip en aanmoediging zijn natuurlijk altijd welkom.

Verder kun je mij vragen stellen. Ik ben geen arts of therapeut, ik ben opgeleid tot Specialist Eenzaamheid. Ik ben deskundig op het gebied van eenzaamheid en kan vragen beantwoorden, adviseren en voorlichten. Eenzaamheid heeft voor mij (bijna) geen geheimen meer.

Dit bericht heeft 4 reacties

  1. Elly baas

    Ja ik herken mezelf er in wat te doen? Heb dit al 3 jaar wil erg graag weer tevreden en blij zijn

  2. Marijke

    Beste Elly,
    Allereerst wil ik je laten weten hoe goed is dat je het bij jezelf herkent en dit kenbaar maakt. Dit betekent dat je er iets aan wilt doen. Dat is de eerste stap.
    Zelf ben ik gestopt met begeleiding van mensen die last hebben van eenzaamheid, ik ben inmiddels 70. Mijn website gaat begin november ook uit de lucht. Wel zijn er heel veel collega’s van mij in het land waar je mogelijk terecht kunt. Want als je er na drie jaar zelf nog niet bent uitgekomen, is het waarschijnlijk wel handig als iemand je er even hulp bij krijgt. Het is aan jezelf om ook de volgende stap(pen) te zetten om met je gevoelens te leren omgaan en nog belangrijker, er vanaf te komen!
    Heel veel informatie, tips en adviezen zijn te vinden op http://www.eenzaamheid.info. Daar vind je ook de mogelijkheid om hulp te vinden in de buurt van je woonplaats.
    Ik wens je een snel herstel en veel geluk voor de toekomst!
    Met vriendelijke groet,
    Marijke

  3. Elly baas

    Ja herkenningwil weer tevreden en blij zijn

    1. Marijke

      Beste Elly,
      Allereerst wil ik je laten weten hoe goed is dat je het bij jezelf herkent en dit kenbaar maakt. Dit betekent dat je er iets aan wilt doen. Dat is de eerste stap.
      Zelf ben ik gestopt met begeleiding van mensen die last hebben van eenzaamheid, ik ben inmiddels 70. Mijn website gaat begin november ook uit de lucht. Wel zijn er heel veel collega’s van mij in het land waar je mogelijk terecht kunt. Want als je er na drie jaar zelf nog niet bent uitgekomen, is het waarschijnlijk wel handig als iemand je er even hulp bij krijgt. Het is aan jezelf om ook de volgende stap(pen) te zetten om met je gevoelens te leren omgaan en nog belangrijker, er vanaf te komen!
      Heel veel informatie, tips en adviezen zijn te vinden op http://www.eenzaamheid.info. Daar vind je ook de mogelijkheid om hulp te vinden in de buurt van je woonplaats.
      Ik wens je een snel herstel en veel geluk voor de toekomst!
      Met vriendelijke groet,
      Marijke

Geef een reactie