Verbinding maken met andere mensen. Voor veel mensen zijn er nogal wat drempels die het moeilijk maken voor hen de eerste stap te zetten. Zowel voor jong als oud. Contact hebben veel mensen genoeg met elkaar, vooral via allerlei social media. Maar dat betekent nog niet dat er ook sprake is van verbinding. Contact is ècht wat anders dan verbinding.
In het artikel ‘Durf om te verbinden’ las ik dat de mate waarin en de manier waarop we liefde, zorg en veiligheid ervaren als we klein zijn, bepaalt hoe onze hersenen vorm krijgen en in hoeverre we in ons later leven in staat zijn met nieuwsgierigheid en vertrouwen nieuwe ervaringen tegemoet te treden en ons durven te verbinden met wat ons omringt (bron: vakblad Natuurlijke & Integrale gezondheidszorg).
In hetzelfde vakblad schrijft Jeannette Rijks het artikel ‘Eenzaamheid……..wat kun je doen’. Ook zij heeft het over het belang van verbinding maken.
De mens is een sociaal dier; we kunnen niet zonder andere mensen functioneren. Wij ontstaan uit verbinding en hebben vanaf voor onze geboorte tot na onze dood anderen nodig. Om ons verbonden te voelen, om ons veilig te voelen, om te leren hoe we ons als mens het beste kunnen gedragen, om onszelf continu te ontwikkelen. Op het moment dat die verbondenheid, die we nodig hebben als water en voedsel, niet voldoende aanwezig is, ervaren we dat als een naar gevoel. Net zoals honger en dorst ons een signaal geven om er iets aan te doen, is het signaal van eenzaamheid een seintje om in actie te komen. Wie niet geleerd heeft dat gevoel te herkennen, noemt het misschien wel leegte, burn-out of depressie. Dan ontbreekt het aan de kennis om de juiste actie te ondernemen.
Jeannette Rijks
Durf om te verbinden
Zelf heb ik als kind nooit goed gedurfd me te verbinden met andere kinderen. Ik had al op hele jonge leeftijd een brilletje, werd daar ook vaak mee gepest en voelde me daardoor ook heel onzeker. In mijn jeugd was er ook niet zo heel veel ruimte om je gevoelens te bespreken. Reacties als “Bijt maar van je af”, “schelden doet geen pijn”, “niet zeuren” waren thuis eerder aan de orde dan voelen dat er iets mis was. Ik voelde me niet echt gezien en gehoord en behoorlijk eenzaam.
Het heeft lang geduurd voor ik me wat zekerder voelde. Ik wilde zo graag geaccepteerd worden, verbinding maken, dat ik zelfs uit een gebrek aan zelfwaardering en zelfvertrouwen meerdere verkeerde keuzes heb gemaakt. Verkeerde relaties ben aangegaan. Ik was veel te bang niet aardig gevonden te worden. Ik durfde ook op latere leeftijd niet snel ‘Nee’ te zeggen.
Verbinding maken met de buitenwereld
Relaties zijn belangrijk in ons leven. Zowel de relaties privé als in het werk. Patronen en relaties worden bepaald door hoe je communiceert met elkaar. Als je je communicatie verbetert, wordt je verbinding ook beter. Het is de communicatie die de verbinding bepaalt. Verbinding is één van onze basisbehoeften. Als we geen verbinding hebben met andere mensen kunnen we ons erg eenzaam gaan voelen. We hebben elkaar nodig, verbinding is de basis van ons bestaan.
‘Eenzaamheid is het fysiek ervaren tekort aan (patronen van) verbinding met andere mensen’ (Jeannette Rijks). De simpele oplossing die vaak wordt aangereikt van ‘meer onder de mensen komen’, is volgens Jeannette het equivalent van een fles jenever. Het gaat om de verbinding die JIJ nodig hebt en dat is voor iedereen anders. Het gaat erom dat we als mens regelmatig contact hebben, met mensen die bij ons passen, dezelfde waarden hebben, dezelfde interesses hebben, dezelfde dingen belangrijk vinden, met mensen die ook verbinding met jou willen.
Mensen hebben wederkerige relaties nodig, anders voelen ze zich ongelukkig. Er is altijd sprake van patronen in relaties. Het gaat om (persoonlijke) verbinding. Het gaat dus om het fysiek ervaren aan patronen van verbinding met andere mensen en niet via social media. Het gaat om een behoefte die niet vervuld is. Dezelfde behoefte als eten en drinken. Een goede aanpak van eenzaamheid is bijvoorbeeld mensen zodanig te helpen dat ze zelf weer in staat zijn verbindingen aan te gaan en te onderhouden als ze dat niet (meer) durven.
Hoe maak je verbinding met de buitenwereld?
Eenzaamheid is altijd een signaal van het lichaam dat er een onbalans is in jouw verbinding met anderen. Veel mensen zijn permanent op zoek naar verbinding, maar zonder resultaat. Om te beginnen is het belangrijk te beseffen dat je er zèlf iets voor moet doen als je verbinding met de buitenwereld wilt. Een tekort in patronen van verbinding, andere mensen in je leven die jou iets brengen, vraagt om een wederzijdse verbinding, het gaat om halen én brengen!
Ook de voorspelbaarheid, regelmaat is van belang. Beter 1x per maand een afspraak met een vriendengroep, dan 7x per jaar iemand toevallig tegenkomen. Als je wel verbinding hebt, maar geen verbinding die betekenis voor je heeft, kun je het gevoel hebben dat je sociaal geïsoleerd bent en je je eenzaam voelen.
Ieder mens heeft een band nodig met andere mensen, met de maatschappij, om gewaardeerd en geaccepteerd te worden. Die band ontstaat bij veel mensen spontaan, zonder dat ze er enige moeite voor lijken te doen. Pas als door omstandigheden ergens in de verbinding een breuk ontstaat, kan er een probleem optreden.
Een scheiding, plotseling verlies van een dierbare, je baan verliezen, op kamers gaan wonen, zijn bijvoorbeeld dit soort omstandigheden. Maar het allerbelangrijkste van dat alles is, dat je alleen een echte band kunt opbouwen met anderen als je eerst jezelf waardeert en accepteert. Mensen die zich eenzaam voelen gaan minder verbinding aan met andere mensen omdat ze zich onzeker voelen over zichzelf.
Verbinding betekent ook aandacht, acceptatie en aanraking
Aandacht, Acceptatie en Aanraking zijn onze basisbehoeften. We hebben het allemaal nodig. Als we als mens, klein of groot, jong of oud, geen aandacht krijgen, voelen we ons alleen, niet gezien, gehoord, in de steek gelaten, niet serieus genomen, afgewezen of vul het zelf verder maar in. Onvervulde behoeften zorgen voor negatieve gevoelens.
Als volwassene kunnen we aan een ander vaak wel uitleggen wat onze behoeften zijn. Als we dat niet doen, weten we verstandelijk dat een ander niet kan weten wat je wel en niet wil. Dat vinden we al moeilijk genoeg. Als we als volwassene onze behoeften en gevoelens al niet goed kunnen uiten, hoe moeilijk moet het dan wel niet zijn als je klein en jong(er) bent?!
Verbinding betekent onder andere ook (gewenste) aanraking. En aanraking zorgt voor verbinding. Je lichaam maakt dan oxytocine (knuffelhormoon) aan. Het knuffelhormoon staat al lang bekend als een hormoon dat de liefde, sociale verbondenheid en het welbevinden bevordert.
Oxytocine speelt dan ook een grote rol bij het versterken van relaties, het geeft een gevoel van verbonden zijn, brengt je lichaam tot rust en zorgt ervoor dat je stressbestendiger bent. Het knuffelhormoon zorgt er dus voor dat we ons gelukkig en geaccepteerd voelen.
Wat staat verbinding maken in de weg?
Veel mensen die zich al langere tijd te veel alleen voelen, die zich eenzaam voelen, klagen. Klagen dat er nooit iemand komt. Klagen dat niemand aan ze ziet dat zij zich eenzaam voelen. Klagen dat ze te weinig aandacht krijgen. Klagen over het rotleven dat ze gehad hebben. Klagen dat ze geen kansen hebben gehad. Klagen dat ze recht hebben op aandacht, bijvoorbeeld van hun kinderen. Van de hulpverlening. Van hun partner. Van de zorg. Van de dokter. Van wie dan ook. Ze zijn daardoor, dat spreekt vanzelf, niet de gezelligste mensen om mee om te gaan. Waar klagers erg goed in zijn, is over zichzelf praten (bron: faktor5).
Zij leggen de oorzaak van hun narigheid vaak bij anderen, zijn teleurgesteld en klagen dat er niemand naar ze om kijkt. Zij voelen zich hulpeloos, machteloos, slachtoffer.
Als je veel klaagt, wordt je vaak een minder leuke uitgave van jezelf. Mensen gaan je dan op een gegeven moment mijden. Dat maakt dat je de kans op de verbinding die je juist zo graag wilt, zelf kleiner maakt. Als je verbinding wil maken, is het handig dat je het heft in eigen handen neemt, pro actief handelt, zèlf initiatief neemt. Dan heb je meer kans dat de dingen gaan zoals jij wilt. Je je leven zèlf (weer) meer vormt geeft.
Dus, wat hoor je als je naar jezelf luistert? Herken je negatieve uitspraken? Klaag je en geef je anderen de schuld van je situatie? Zijn er mensen in je omgeving en netwerk die afhaken, je in de steek laten….. Onderneemt niemand iets om contact met jou te zoeken of te maken? Reageer je cynisch, achterdochtig op vriendelijkheid van iemand anders, iemand die iets aardigs doet of tegen je zegt. Ben je boos van binnen en zoek je overal iets achter? Gedraag je je als een klager, klamper of kluizenaar?
De oplossing bestaat niet alleen uit het hebben van een partner en/of meer vrienden. Anderen die doen en voldoen aan wat jij graag zou willen, naar jouw voorwaarden en maatstaven handelen. De oplossing zit in jezelf en in betere connecties. Verbindingen tussen mensen moeten een zekere en wederkerige betekenis hebben. Moeten bevredigend zijn voor beide partijen, wederzijds zijn waarbij ze niet aan een maatstaf van iemand anders hoeven te voldoen.
Wil je graag betere connecties, dan moet je kunnen aanvoelen welke relaties kans van slagen hebben. Anderen waar je dezelfde waarden mee deelt, dingen die jij belangrijk vindt, passen het beste bij je. Het gaat dus om meer dan zomaar een nieuwe partner en vrienden vinden. Het is goed om eerst meer over jezelf te ontdekken. Wie ben je, waar sta je nu, wat is je situatie, hoe tevreden ben je, wat wil je anders, hoe gaat dat je lukken. Want als je dat niet weet en je niet in de gaten hebt hoe een ander op je reageert en waarom, is dat de snelste manier om iemand van je te vervreemden.
Hoe maak je dan wèl verbinding met andere mensen?
Je hoeft heus niet gelijk in het diepe te springen. Je kunt ook stap voor stap naar een leven met meer verbinding.
Het is bijvoorbeeld sowieso handig te weten bij wie jij je thuis voelt. Heb je wel de juiste mensen om je heen? Mensen die dezelfde waarden delen als jij? Dezelfde dingen willen als jij. Ken je wel voldoende mensen die je aanspreken? Of heb je überhaupt geen of onvoldoende verbinding met andere mensen?
Bij het verbinden met mensen die bij jou passen, kun je heel wat obstakels tegen komen, maar de eerste obstakels zijn die je dag in dag uit met jezelf meedraagt. Dat zijn de obstakels in jezelf. Ken je jezelf wel goed genoeg om te weten wie en wat je zoekt? Ben je je wel bewust van wat nu eigenlijk voor jou het belangrijkste is?
Weet je wie je bent, waar je nu staat, wat je situatie nu is, hoe tevreden je bent, wat je anders wil en vooral hoe dat je gaat lukken? Dat is namelijk heel handig als je (meer) verbinding wil maken met andere mensen. Wie je bent wordt voor een groot deel bepaald door wat je belangrijk vindt. Het is ook fijn je bewust te zijn van de interesses die je hebt. Het geeft je een handvat om te zien welke mensen, soorten werk, hobby’s je aanspreken. Natuurlijk weet je in grote trekken wel wat je leuk vindt, maar zorg dat je er wat bewuster van bent.
Ook is het handig dat je je bewust bent van hoe je communiceert met andere mensen, de manier waarop je gewoonlijk met mensen omgaat. Je houding, je stem en wat en je dingen zegt. De manier waarop je reageert op verzoeken. De manier waarop je een gunst vraagt aan anderen. Je manier van communiceren zegt iets over je. Ben je erg bescheiden, of misschien juist erg aanwezig? Heb je de neiging je te laten overdonderen door anderen? Ben je bang dat ze je anders niet aardig vinden?
Zorg eerst dat je tevreden bent/wordt met jezelf, met alle goede en slechte eigenschappen die je nu eenmaal hebt. Weet waar je behoefte aan hebt. Voel je sterk en tevreden met wie en wat je bent. En het gekke is, die waardering door anderen, die we tenslotte allemaal graag willen, komt dan opeens vanzelf. Communicatie is altijd makkelijker tussen mensen met vergelijkbare patronen. Met leuke mensen omgaan is makkelijker als je zelf leuk bent. Jij bent de allerbelangrijkste persoon in je eigen leven. Dat geldt voor iedereen. Iedereen is verantwoordelijk voor het eigen leven. Jij bent verantwoordelijk voor jezelf. Jij maakt het verschil in je leven!
Verbinding maken is vooral zèlf actie ondernemen!
Veel van ons hebben niet geleerd hoe hun leven zo in te delen dat ze de contacten hebben die ze wensen. Dat ze de dingen doen die voldoening geven. Dat de keus aan jezelf is. Zitten wachten tot je wordt benaderd door wie dan ook is de slechtste methode om verbinding te maken. Er is echt maar één manier: erop af. Je zult moeten investeren.
Eerst in jezelf, door kennis op te doen over wie je bent en wat je wilt. Dat kost tijd en energie. Je zult tijd en moeite moeten stoppen in het leren kennen van de mogelijkheden van jezelf en de wereld. Sommige dingen zul je echt moeten leren door te oefenen. Je zult moeten accepteren dat, ook al zijn jouw pogingen nog zo goed, anderen zelf mogen beslissen of ze jou leuk vinden en verbinding met je willen.
Verbinding maken is ook weten, willen, kunnen en doen……………..
Het fenomeen eenzaamheid bespreekbaar maken, meer bekendheid geven aan wat het is, wie het overkomt, dat het niets is om je voor te schamen, dat er ècht wat aan te doen is, als je zelf wilt en kunt.
Daarom is er een filmpje gemaakt om uit te leggen wat de cursus Creatief Leven doet. Deze cursus wordt op meerdere plekken in Nederland regelmatig gegeven (In Heemstede start er weer een cursus op 3 april 2023). Dat is mooi, maar als Specialisten Eenzaamheid willen we ook graag een filmpje waarin wordt uitgelegd wat eenzaamheid is en wat het met je doet.
De gemeente Almere heeft een prachtig filmpje laten maken waarin ‘eenzaamheid’ wordt uitgelegd. Nu willen wij dàt filmpje graag laten aanpassen voor algemeen gebruik, te verspreiden door de Stichting Eenzaamheid.info. Dat aanpassen kost eenmalig € 3.850,-. Mocht je ons willen helpen deze kennis over eenzaamheid breed te verspreiden, zou een (kleine) bijdrage enorm helpen dit te bereiken. We hebben al ruim de helft van het benodigde bedrag. Alle beetjes helpen!
Eerst meer lezen over weten, willen, kunnen en doen (WWKD)? Klik dan ook nog even op de link. Bedankt alvast voor je steun!