Verwachtingen van anderen…………. Verwachten dat iemand doet wat jij vindt dat er zou moeten gebeuren, verwachten dat iemand excuses maakt, verwachten dat…….. en hoe vaak word je teleurgesteld? Een terugkerende uitspraak van Guido Weijers in zijn oudejaarsshow was: “Maak van jouw verwachting niet mijn verplichting”. Dit vond ik echt een uitspraak om bij stil te staan. Als mens verwachten we nogal veel van anderen……….. Ik zelf ook als ik er goed over nadenk. Er zijn overigens al best veel soortgelijke citaten en quotes te vinden over verwachtingen.
Joan Didion, Amerikaans schrijfster en journaliste 1934-2021, zei bijvoorbeeld:
“Om ons te bevrijden van de verwachtingen van anderen, om ons terug te geven aan onszelf – daar ligt de grote, bijzondere kracht van zelfrespect”.
Warren Buffett, Amerikaans investeerder en zakenman 1930- zei:
“Het geheim van geluk is lage verwachtingen hebben”.
Verwachtingen van een kind
Anderen verwachten iets van je, iets dat jij kan leveren, realiseren in hun ogen.
Het begint al als we klein zijn.Als kind verwachten we liefde, genegenheid, begrip. Niet alle kinderen krijgen dat. Ieder kind heeft recht op een perfecte jeugd, op perfecte ouders. Helaas, die bestaan niet.
Als er aan een bepaalde verwachting niet wordt voldaan, dan ervaren we teleurstelling. Zelfs als het om kleine dingen gaat. Denk maar aan de Sinterklaasperiode. Ook dan hebben kinderen verwachtingen. Ieder kind krijgt graag cadeautjes. Het liefst de cadeautjes die ze op hun verlanglijstje hebben staan. Ook al staan daar soms de meest onrealistische wensen op.
Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik heel graag een grammofoonplaat (voor diegenen die nog weten wat dat is 😉) wilde van de Britse zanger David Garrick. Hij was vooral bekend van de hit Dear Mrs. Applebee uit 1966. Bij mijn cadeautjes zag ik er één liggen met de juiste afmeting. Ik was dus al helemaal blij! Ik ging die plaat krijgen! Hoera! Hoe groot was mijn teleurstelling bij het uitpakken dat het een plaat van een andere artiest was……………………
Verwachtingen van ouders
Andersom hebben ouders ook verwachtingen van hun kind. Soms zelfs hooggespannen verwachtingen. Verwachtingen dat ze het ideale kind zijn, een kind dat luistert, goede sociale vaardigheden heeft, beleefd is, blij is, doet wat je zegt, goed kan leren, goede prestaties levert op school, bij sport, muziek maken, bedenk het maar. En als die verwachtingen niet uitkomen, ben je teleurgesteld.
Ook als de kinderen ouder zijn, voldoen ze zeker niet altijd aan je verwachtingen. Zij krijgen hun eigen leven. Natuurlijk blijven ze je kind, ze doen echter niet meer wat jij misschien verwacht. Een verwachting is ook hoop. Je hoopt dat ze vaak langskomen, je hoopt dat ze je gelijk geven als jij ergens anders over denkt dan zij. Je bent immers ouder en wijzer, zoals dat wel eens gezegd wordt.
Ik hoor zo vaak van ouders dat zij hun kinderen niet meer zien. Dat de kinderen om wat voor reden dan ook met ze gebroken hebben. Heftig natuurlijk. Zij voelen zich machteloos, begrijpen er soms niets van. Het is niet altijd duidelijk waarom een kind die keuze maakt. Het kan iets zijn door wat gebeurd is, door wat gezegd is, door iets wat ze wel willen, maar niet krijgen of andersom. Het kan hun eigen keus zijn of dat zij door andere omstandigheden de keuze maken. Soms wordt het duidelijk na een gesprek, soms wordt het nooit duidelijk. Soms is een gesprek al niet meer mogelijk. Soms is het een keuze van de twee slechtste keuzes die ze kunnen maken.
Verwachtingen binnen een relatie
Voor velen is het hebben van een geliefde en een relatie iets prettigs, liefdevol, vertrouwd en veilig. Als je een relatie aangaat, verwacht je normaal gesproken dat je het fijn hebt samen. Dat de ander accepteert wie je bent, hoe je bent, wat je doet en je jezelf kunt zijn. Zeker in het begin van een relatie gaat dat ook vaak zo. Je vindt elkaar nog leuk, bent nog verliefd, gek op elkaar.
Na verloop van tijd, ontdekken de meeste mensen dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Er zijn veel oorzaken te bedenken. Toch een andere mening hebben over bepaalde zaken en niet accepteren dat de ander er anders over denkt. Geen oog hebben voor wat er precies in de ander omgaat. Geen begrip hebben voor de behoeftes of gevoelens van de ander.
Er zijn genoeg mensen die om welke redenen dan ook bij hun partner uiteindelijk toch niet (blijven) vinden wat ze nodig hebben, terwijl ze wel bij elkaar blijven. Dat kan een enorme eenzaamheid met zich meebrengen.
Je kunt je bijvoorbeeld zo voelen doordat je geen liefde kwijt kunt in je relatie. Dat je relatie te oppervlakkig blijft, terwijl jij ‘meer’ wilt. Dat jij diegene bent die gelooft dat een goede relatie er één is van geven en nemen en jij alleen maar blijkt te geven. Of dat je toch je eigen opvattingen niet meer durft te delen omdat je er iedere keer ruzie over krijgt. Je voelt je niet veilig meer.
Zelfs de meest ideale relatie voldoet niet altijd aan de anders verwachtingen, ‘schuurt’ wel eens.
Verwachtingen van cliënten
Cliënten verwachten goede dienstverlening en goede producten. Zij betalen voor diensten en producten en verwachten dat daar iets goeds tegenover geleverd wordt en op de afgesproken tijd. Dat dit niet altijd gebeurt, is van alle tijden. De oorzaken kunnen er legio zijn. Een leverancier die de grondstoffen niet op tijd levert, te weinig personeel, mindere kwaliteit dan toegezegd, wat vaker pas later blijkt. Als cliënt heb je daar geen invloed op. Gelukkig zijn er allerlei instanties die je als cliënt kunt inschakelen als de producten en/of diensten achter blijven bij de verwachtingen.
Soms zijn het juist de verwachtingen van cliënten zelf die irreëel zijn. Verwachten zij van een dienst-/ hulpverlener dat die hun problemen maar ‘even’ oplost, terwijl zij er zelf weinig moeite voor willen doen. Sommige mensen neigen liever naar het slachtofferschap dan dat zij bereid zijn eerst onderzoek te doen naar hun eigen mogelijkheden of nog erger, naar helemaal niets doen. Zij de oorzaak van hun narigheid bij anderen leggen, teleurgesteld zijn en daarna wel klagen. Zij voelen zich dan vaak hulpeloos, machteloos, slachtoffer.
Zelf hebben we vaak veel meer invloed op situaties dan we denken. Misschien dan wel niet op een gebeurtenis (feiten) op zich, wel op ons gevoel en onze emoties die daarna ontstaan. In plaats van hulpeloos achterover te gaan zitten, kun je leren hoe je zèlf de controle over je leven en je brein weer kunt terugkrijgen. Hoe je met je gevoelens kunt omgaan. Dat lukt echter alleen als je zelf (h)erkent waar je last van hebt, er iets aan wil doen, er iets aan kunt doen (en dat kan vaker wel dan niet) en dan ook nog zelf in actie komt. Vaak zijn het belemmerende overtuigingen die iemand tegenhouden.
Je wilt wel dat dingen veranderen in je leven, maar belemmerende overtuigingen houden je tegen. Het zijn meestal dooddoeners. Stemmetjes binnenin je hoofd die je tegenhouden in het doen wat je wilt en te bereiken wat je wilt. Ook zijn het regelmatig te hoge verwachtingen die je naar jezelf of anderen hebt. Daardoor houden je gedachten je waar je nu bent. Waar geloof je in? Belemmerende overtuigingen zijn vaak schadelijk en verhinderen je je doel te bereiken.
Het is raadzaam te onderzoeken wat de positieve, kracht gevende tegenhanger van die belemmerende overtuiging is. Dus wat gebeurt er als je denkt dat iets niet kan lukken, je het toch probeert? Misschien iets anders bedenkt waardoor het toch kan. Dan pas weet je het namelijk zeker. Dat heeft vaak weer invloed op je vaardigheden (je ontdekt opeens dat je meer kunt bereiken dan je dacht), je gedrag (je gaat anders naar dingen kijken) en je omgeving (anderen merken op dat je door je doorzettingsvermogen wel bereikt wat je wil).
Verwachtingen van werkgevers/werknemers
Werkgevers betalen je salaris. Je hebt er recht op als tegenprestatie voor het werk dat je verricht. Uiteraard hebben zowel de werkgever als jij te maken met rechten en plichten. Van twee kanten moeten afspraken worden nagekomen.
Ook zijn er van twee kanten altijd verwachtingen. Als werknemer verwacht je dat bepaalde zaken goed geregeld zijn. Je salaris, verlofregelingen, vakantie, dat je met respect behandeld wordt, eerlijke kansen krijgt, je je gehoord en gezien voelt, er sprake is van doorbetaling bij ziekte, dat er een veilige werkomgeving is en je goede en onafhankelijke begeleiding krijgt bij klachten of ziekte.
Als werkgever verwacht je dat een werknemer de afspraken uit het arbeidscontract nakomt. Dat een medewerker beloftes nakomt, goed samenwerkt, interesse in het werk toont, op tijd komt, hard werkt, nieuwe dingen durft op te pakken, met veranderingen kan omgaan, zich tijdig ziekmeldt, zich houdt aan de (huis)regels, kennis en vaardigheden ontwikkelt en toepast en fijn in de omgang is.
Best wel veel verwachtingen over en weer! En dan heb ik het nog niet eens over allerlei invloeden die meespelen, zoals het feit dat het werk altijd door mensen gedaan wordt die ook in hun privéleven van alles meemaken. Zowel de leidinggevenden zelf als de medewerkers. Ook een relatie tussen de werkgever en werknemer heeft veel meer aandacht nodig dan er vaak is. Privéomstandigheden werken namelijk altijd door in de werkomgeving.
De relatie met een partner, kinderen, familie en vrienden loopt dus stuk als er geen tijd voor wordt vrijgemaakt of -waar nodig- voor wordt gevochten. Dit is niet anders in een werkrelatie. Oprecht, bewust en consequent aan vertrouwen werken, geeft in korte tijd een veel effectiever resultaat, zonder dat het extra energie kost.
Voor een werkgever is het dus van belang op signalen en gedragsverandering te letten en de dialoog aan te gaan! Zoek samen naar oplossingen en zorg dat je er bent voor elkaar, toon oprechte belangstelling, vraag door en voorkom dat medewerkers verloren raken in de organisatie en in eenzaamheid vervallen.
De wereld verandert, organisaties moeten zich in steeds sneller tempo aanpassen. Het management van een organisatie is in beginsel resultaat- en doelgericht, vastbesloten, besluitvaardig en duidelijk. Ze verwachten veel van hun werknemers. Voor een werknemer is het daarom ook van belang de dialoog aan te gaan als je andere dingen verwacht. Of als je werkgever bijvoorbeeld meer van je verlangt en je niet snel genoeg kunt schakelen of meekomen.
Verwachtingen van vrienden
Bijna iedereen heeft behoefte aan mensen om zich heen. Iemand dichtbij om lief en leed mee te kunnen delen. Een levenspartner, goede vrienden, leuke kennissen. Ook van vriendschappen hebben we meestal bepaalde verwachtingen. Misschien zelfs wel dat een goede vriend of vriendin je altijd snapt. Snapt wat je wil, wat je denkt, wat je voelt, altijd enthousiast is. Dat kan best wel eens tegenvallen. Vaak ga je er dan van uit dat iemand hetzelfde reageert als jij zou doen. Als dat dan niet zo is, ben je teleurgesteld en misschien word je zelfs wel eens boos, ondanks het feit dat het je beste vriend(in) is.
Iedereen is een uniek mens, met eigen waarden, interesses, kennis, talenten, gevoelens, gedachten. Als iemand anders niet voldoet aan jouw verwachtingen, zijn jouw verwachtingen misschien wel te hoog. Je zult daarom altijd met elkaar in gesprek moeten als er iets anders gebeurt dan jij leuk vindt en je wilt weten hoe het zit. En soms zal je dan zelfs tot de conclusie komen, dat je uit elkaar gegroeid bent en het tijd wordt om afscheid te nemen.
Verwachtingen van mijzelf
Ook ik heb mijn hele leven verwachtingen gehad en natuurlijk nog steeds. Gelukkig heb ik veel geleerd, vooral de laatste 10 jaar. Als ik de eerste helft van mijn leven had geweten en geleerd wat ik nu weet, had ik veel dingen anders gedaan. Dat gaat helaas niet. Dat geldt voor iedereen. Alles wat gebeurd is, is gebeurd. Het zijn feiten waar je niets aan kunt veranderen. Als je andere verwachtingen hebt van iets of iemand, moet je altijd zelf keuzes maken en de consequenties ervan aanvaarden. Als je anderen de keuzes voor je laat maken of het gesprek niet aangaat over jouw verwachting en behoeften, loopt je leven vaak anders dan je wilt.
Zoals Eckhart Tolle zei: “De oorzaak van ongelukkig zijn is nooit je situatie, maar je gedachten erover”. Een situatie is een feit. Je maakt zelf keuzes na een gebeurtenis en gedachtes zijn maar gedachtes. Deze veroorzaken de emoties, niet de situatie op zichzelf. Bij gebeurtenissen in het verleden, leuk of minder leuk, hebben we in het nu een beleving. Een individuele ervaring. Het heeft helemaal geen zin je druk te maken om dingen die anders zijn gelopen. Evenmin heeft het zin nu al met vervelende dingen bezig te zijn die je zouden kunnen gaan overkomen. Ook dat geeft vaak angst en stress.
Dus leef in het NU. Dat is wat ik zoveel mogelijk probeer te doen. Zonder al te veel (hoge) verwachtingen te hebben van anderen. Zoals de quote aan het begin van mijn artikel al luidt:
“Het geheim van geluk is lage verwachtingen hebben”.
Om nog even bij stil te staan…………..
Mensen hebben soms verwachtingen van de wereld die op geen enkele manier te realiseren zijn. Iemand kan teleurgesteld zijn door het leven. Als mens hebben we vaak verwachtingspatronen ten aanzien van onze sociale contacten, werk, vrienden, intieme partners. Wij allemaal baseren verwachtingen op vaste patronen en zijn vaak verstoord als onze dagelijkse ‘normale’ patronen verstoord worden.
Heb je wel eens stilgestaan bij waar je precies behoefte aan hebt, verwacht? Weet je wat er kan, wat reële verwachtingen zijn? Pas als je weet wat je wilt, kun je keuzes maken uit wat mogelijk is, en erop afgaan. Dat wil echter nog niet zeggen dat je niet of nooit teleurgesteld zult worden. Het enige dat we zeker weten over de toekomst, is dat het nooit aan onze verwachtingen zal voldoen (Jean Dutourd)……………………………..